ธรร ประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 3 / 53

ธรร โทษของการว่าร้าย ๑๓๘ น พวกนี้ล้วนเป็นคนมักมาก มีลับลมคมใน เป็นผู้ทุศีลทั้งนั้น” พระบรมศาสดาตรัสห้ามถึง ๓ ครั้งว่า “อย่าไปกล่าวร้าย พระอรหันต์เลย” แต่พระโกกาลิกะไม่ยอมเชื่อ ว่าแล้วก็ยังลุก จากไปโดย

เนื้อหานี้เล่าเรื่องของพระโกกาลิกะผู้ละเมิดคำสั่งสอนของพระบรมศาสดา โดยกล่าวร้ายพระอรหันต์และได้รับผลกรรมที่รุนแรงจนเกิดตุ่มเน่าไหลออกจากร่างกายและทำให้ประสบกับความทุกข์ทรมาน แม้ว่าจะมีพระตุทุพรหมมาช่ว

ธรร โทษของการว่าร้าย ๑๔๐ น ในที่สุดก็ทําให้เกิดการแตกความสามัคคี ควรพูดจาให้เหมือน อารยชน พูดแต่วาจาสุภาษิต ซึ่งพระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า “ถ้า อารยชนใคร่จะพูด ก็เป็นผู้ฉลาด รู้จักกาล พูดแต่ถ้อยคำที่ ประกอ

การพูดจาที่เป็นสุภาษิตตามคำสอนของพระพุทธองค์ช่วยให้เกิดการสื่อสารที่มีความสงบและไม่รุกราน โดยการฝึกฝนตนเองให้พูดด้วยความฉลาดและรู้จักกาล เวลา และสามารถเปลี่ยนใจผู้ฟังให้เข้าสู่ฐานที่ ๗ ของการเข้าถึงธร

ธรร ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว ๑๔๔ บุคคลทำกรรมใด ย่อมมองเห็นกรรมนั้นในตน ผู้ทำ กรรมดี ย่อมได้ผลดี ผู้ทำกรรมชั่ว ย่อมได้ผลชั่ว บุคคล หว่านพืชเช่นใด ผลย่อมงอกขึ้นเช่นนั้น” มีทุพภาษิตอยู่บทหนึ่งว่า

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและผลของกรรม โดยชี้ให้เห็นว่าผู้ทำกรรมดีย่อมได้รับผลดี ในขณะที่ผู้ทำกรรมชั่วก็จะได้รับผลชั่ว การเข้าใจในกรรมจะช่วยให้ชีวิตมีความสุข และหลีกเลี่ยงความหายนะที่จะเ

ธรร ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว ๑๔๖ บุตรของพราหมณ์ในชมพูทวีปทั้งสิ้น แม้พระโอรสของพระเจ้า พาราณสีพระนามว่าพรหมทัตกุมาร ก็ศึกษาในสํานักของ พระโพธิสัตว์เช่นกัน ได้เรียนพระเวททั้ง ๓ กับพระโพธิสัตว์ พ

ในช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้ของพรหมทัตกุมารในชมพูทวีป เขาได้ศึกษาพระเวทสามซึ่งเป็นหลักการสอนที่สำคัญในศาสนาพราหมณ์ ได้แก่ ฤคเวท, ยชุรเวท, และสามเวท การเรียนรู้เหล่านี้เป็นสิ่งที่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจใ

ธรร ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว ១៤៨ พระนครสุดท้ายคือ นครตักสิลา ซึ่งเป็นเมืองที่ตนเองเคยเดิน ทางไปศึกษาเล่าเรียนเมื่อครั้งยังเป็นพระราชโอรส ในขณะเดียวกัน อาจารย์ทิศาปาโมกข์ผู้เป็นพระโพธิสัตว์ ก็ยั

ในเรื่องนี้, พระราชาได้พยายามยึดนครตักสิลา ด้วยการวางแผนจากอาจารย์ที่มีปัญญา แต่เมื่อไม่สำเร็จจึงพบกับปุโรหิตที่เสนอวิธีการโหดร้ายเพื่อชัยชนะ พระราชาได้ตัดสินใจดำเนินการตามคำแนะนำโดยไม่คิดวิเคราะห์นั้

ธรร วิบากกรรม ข อ ง การพูดเพ้อเจ้อ การศึกษาแสวงหาวิชาความรู้ในพระพุทธศาสนา เป็นสิ่ง สำคัญยิ่งในชีวิตของมนุษย์ทุกคน เพราะเป็นความรู้แจ้งเห็น จริงในชีวิต ที่จะนำพาให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จากการ เป็นบ

การศึกษาในพระพุทธศาสนาเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้มนุษย์หลุดพ้นจากกิเลสและความทุกข์ โดยการหยุดนิ่งในใจเพื่อเข้าถึงความรู้ที่บริสุทธิ์ เป้าหมายเพื่อหลุดพ้นจากอาสวะ และมีคำสอนในพระบาลีที่ยกตัวอย่างถึงผลของ

ธรร วิบากกรรมของการพูดเพ้อเจ้อ ๑๖๔ ประดับประดาตกแต่งด้วยผ้าอันวิจิตร แล้วนิมนต์พระภิกษุสงฆ์ ให้มาเป็นเนื้อนาบุญ โดยมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประธาน ให้พระองค์ประทับนั่งบนอาสนะที่ปูลาดด้วยเครื่องลาดอย่า

เนื้อหาพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อมีบุรุษคนหนึ่งกล่าวปรามงานทำบุญครั้งใหญ่ที่จัดขึ้นเพื่อพระภิกษุสงฆ์ ส่งผลให้เกิดอกุศลจิตและกรรมที่มีโทษร้ายแรง เมื่อลูกชายทำผิดแล้วได้รับคำตักเตือนจากมารดา หลังจา

ธรร วิบากกรรมของการพูดเพ้อเจ้อ ๑๖๖ ที่มิใช่เป็นวาจาของสัตบุรุษ แล้วพระองค์ก็ทรงแสดงธรรมอัน เหมาะสมแก่อัธยาศัยของพุทธบริษัทที่พากันมาประชุมในที่นั้น ในเวลาจบพระธรรมเทศนา มหาชนและหมู่สัตว์ ๘๔,๐๐๐ ได้ บร

ในพระธรรมเทศนา พระผู้มีพระภาคเจ้าได้พรรณนาเรื่องของผู้ที่มีบุญเก่าและการอนุเคราะห์ที่ได้รับจากพระองค์ จนทำให้เด็กที่ถูกทิ้งในป่าช้าเติบโตเป็นคฤหบดีที่มั่งคั่งและมีใจในการให้ทาน โดยมีมหาชนและภิกษุเห็นถ

ธรร วิบากกรรม ข อ ง การพูดเพ้อเจ้อ ១៦៨ เพราะประมาทไม่ได้สั่งสมบุญ บุคคลบางพวกในโลกนี้มีกุศล กรรมทำไว้ดี แต่ภายหลังเป็นผู้เสื่อมจากสมบัติด้วยอำนาจ แห่งอกุศลที่เกิดขึ้นในภายหลังเป็นปัจจัย บางพวกที่มีบุญ

บทความนี้กล่าวถึงวิบากกรรมจากการพูดเพ้อเจ้อและความสำคัญของการเลือกคำพูด พบว่า การพูดวาจาสุภาษิตจะนำไปสู่ความสุข ในขณะที่การพูดทุพภาษิตเป็นเหตุแห่งความทุกข์ หากคนรู้สึกตัวและกลับตัวกลับใจจากการพูดคำไม่

จับนาคได้ ฉะนั้น" ธรร โทษของการพูดไม่ถูกกาล ១៨៨ พระโพธิสัตว์เจ้าผู้เป็นมหาบัณฑิต ครั้นกราบทูลอย่าง นั้นแล้วก็นิ่งอยู่ พระราชาสดับธรรมเทศนาของพระโพธิสัตว์ แล้ว ด้วยความที่พระองค์เป็นผู้ที่มีอุปนิสัยแห่

เนื้อหานี้กล่าวถึงการที่พระโพธิสัตว์เทศนาเกี่ยวกับความสำคัญของการพูดที่เหมาะสมและการเป็นกัลยาณมิตร ซึ่งช่วยให้พระราชาเข้าใจว่าการพูดจาที่ดีมีผลต่อการครองราชย์และความสัมพันธ์กับประชาชน หลังจากได้รับคำเ

ธรร โทษของความอิจฉาริษยา ๒๖๐ เราเกิดมาบนโลกนี้ไม่ได้มาเพื่อเสวยบุญหรือชดใช้กรรม อย่างที่คนส่วนใหญ่เข้าใจกันอยู่ แต่เกิดมาเพื่อสั่งสมบุญบารมี ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ไม่ใช่เกิดมาเพียงแค่ทํามาหากิน เพียงปล่อยชี

เนื้อหานี้อธิบายว่าเราเกิดมาบนโลกเพื่อสั่งสมบุญบารมี และไม่ใช่เพียงเพื่อเสวยผลบุญเท่านั้น แต่ยังมีความสำคัญในการทำความเข้าใจว่าชีวิตนี้มีจุดมุ่งหมายอย่างไร ในแต่ละภพภูมินั้นมีผลกรรมที่ตัวเองต้องรับอย่

ธรร โทษของความอิจฉาริษยา ๒๖๒ เปรตมัตตาเป็นผู้มีกลิ่นกายเหม็นเหมือนคูถ เพราะได้ เคยลักของหอม ดอกไม้และเครื่องลูบไล้ที่มีค่ามากของนางติสสา ไปทิ้งลงในหลุมคูถ ที่สำคัญคือว่า นางเป็นเปรตผู้ไม่มีอาหารตก ถึง

เรื่องราวของเปรตมัตตาที่มีชีวิตอยู่ในอดีตและต้องรับผลกรรมจากการกระทำที่เคยขัดขวางนางติสสา ครอบครองทรัพย์สินมากมายแต่ไม่เคยให้อานิสงส์แก่ผู้อื่น สุดท้ายต้องมาเผชิญกับผลกรรมในสภาพที่น่าเศร้า โดยมีนางติส

ธรร โทษของความอิจฉาริษยา ๒๖๔ เช่นนี้ อิฐผลย่อมสำเร็จแก่ท่านในวิมานนี้ เพราะกรรมอะไร ดูก่อนเทพธิดาผู้มีอานุภาพมาก ฉันขอถามท่าน เมื่อท่านเกิด เป็นมนุษย์ได้ทำบุญอะไรไว้ การที่ท่านเป็นผู้มีอานุภาพอัน รุ่ง

บทความนี้อธิบายถึงโทษของความอิจฉาริษยาและผลของกรรมที่กระทำไว้ ทั้งกรรมดีที่ทำให้เราเข้าถึงอาณาจักรแห่งความสุข และกรรมชั่วที่ยังติดตามเรา กรรมทุกอย่างจะคอยส่งผลในวันหนึ่ง และการทำบุญในหมู่สงฆ์จะนำไปสู่

ธรร โทษของการไม่ต้อนรับแขก ២៨០ นางเปรตเมื่อถูกพระเถระถาม ก็ลำดับเหตุการณ์ให้ท่าน ฟังว่า “เมื่อ ๕ ชาติที่แล้ว เคยเป็นมารดาของพระสารีบุตร ภพชาตินี้ได้เข้าถึงเปตติวิสัย ที่มากไปด้วยความหิวและความ กระหาย

เรื่องราวของนางเปรตที่ถูกถามโดยพระเถระ ในการเล่าถึงชีวิตที่เธอเคยเป็นมารดาของพระสารีบุตรในอดีต ส่งผลให้เธอประสบความทุกข์ทรมานในอัตภาพเปรตที่ต้องบริโภคของที่ไม่น่าดู นางอ้อนวอนให้พระสารีบุตรช่วยให้ออกจ

ธรร โทษของการไม่ต้อนรับแขก ២៨២ สำเร็จแก่ท่านในวิมานนี้เพราะกรรมอะไร และโภคะทุกอย่าง อันเป็นที่พอใจบังเกิดขึ้นกับท่านเพราะกรรมอะไร ดูก่อนเทพธิดา เมื่อท่านเป็นมนุษย์ได้ทำบุญอะไรไว้ ท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเ

บทนี้เน้นถึงโทษของการไม่ให้ทานและการต้อนรับแขก โดยเล่าถึงเทพธิดาที่曾经เป็นเปรต เนื่องจากความตระหนี่ ซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากพระสารีบุตรและได้สอนให้มนุษย์เห็นโทษของการไม่ให้ทาน และความสำคัญของการทำบุญ

ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๒) ២៩៨ ไปค้าขายต่างเมืองด้วยกัน เมื่อไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ก็ได้แยก ทางกันไปเพื่อค้าขาย พ่อค้าคนแรกเข้าไปตระกูลของเศรษฐีเก่า หลานสาวในบ้านเห็นพ่อค้ามีเครื่องประดับมา

เรื่องเล่าถึงพ่อค้าที่ไปค้าขายและพบกับความโลภ เมื่อมีการแลกถาดทองคำที่แท้จริงกับเครื่องประดับ โดยสะท้อนถึงธรรมชาติของคนและบทเรียนในการทำธุรกิจ การเลือกที่จะซื่อสัตย์เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การพิจารณา เรื่

ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๓) ๓๐๔ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ถือเป็นโอกาสอันประเสริฐสุด ของการเกิดมาเพื่อสร้างบารมีกันจริงๆ แม้หมู่สัตว์เหล่าอื่นอีก เป็นอันมาก ก็ปรารถนาที่จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์เช่น

การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ถือเป็นโอกาสที่ประเสริฐในการสร้างบารมี หากเราใช้โอกาสนี้ให้ดีผ่านการทำบุญและการเจริญสมาธิ เราจะได้เส้นทางที่สะดวกในการไปสู่นิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนว่า บุญและบาปติดตามเราไ

ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๓) ๓๐๘ เนื่องจากชีวิตชาวประมงต้องทําปาณาติบาต ต้องทุบหัวปลา เป็นประจํา บางปีคนทั้งหมู่บ้านใช้ยาพิษโรยลงแม่น้ำเพื่อจับ ปลามาขาย เมื่อปลาในบริเวณนั้นทนยาพิษไม่ไหวก็ตายก

ตอนนี้เราจะไปสำรวจถึงบุพกรรมของพระพุทธเจ้าในลักษณะที่ส่งผลต่อพระองค์ในภพชาติและปัจจุบัน โดยจะต้องกล่าวถึงชีวิตของชาวประมงและความทุกข์ยากที่เกิดจากการกระทำในอดีต ที่แม้พระพุทธเจ้าจะได้บรรลุเป็นสัมมาสัม

ธรร กรรมของการไม่เป็นภรรยาที่ดี ๓๒๒ คนส่วนใหญ่ที่ชอบทําบาปอกุศลเป็นอาจิณ เพราะเขา ยังไม่เห็นผลของบาปว่า จะส่งผลเป็นวิบากอันเผ็ดร้อนเพียงไร และจะเสียใจก็ต่อเมื่อบาปนั้นตามส่งผล กว่าจะทราบได้ในเวลา ต่อม

เนื้อหาเกี่ยวกับการที่คนมักไม่ตระหนักถึงผลของการกระทำที่ไม่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำบาป ปรากฏให้เห็นว่าเมื่อถึงเวลาที่กรรมตามสนอง มักสะเทือนใจจนสายเกินไป สิ่งที่สำคัญคือการเข้าใจว่าข้อบังคับในโลกนี้

ธรร กรรมของการไม่เป็นภรรยาที่ดี ๓๒๔ นันทิเสนถามว่า “แล้วท่านทำกรรมชั่วอะไรไว้บ้างล่ะ จึงมาเกิด เป็นเปรต” นางเปรตชีเปลือยผู้น่าสงสาร ก็สารภาพบาปกรรมที่ตน เป็นคนดุร้ายและตระหนี้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ พร้อม

ในเนื้อหานี้ นันทิเสนถามนางเปรตเกี่ยวกับกรรมชั่วที่ทำไว้สมัยเป็นมนุษย์ ซึ่งเปรตก็สารภาพถึงการเป็นคนดุร้ายและตระหนี่ พร้อมการขอความช่วยเหลือจากอดีตสามี นันทิเสนแสดงความรักด้วยการให้เสื้อผ้า แต่เปรตกลับ